De achtergrond van Het meisje met de parel was groen niet zwart. Recent onderzoek toont aan dat Johannes Vermeer blauw en geel gebruikte voor de achtergrond. Die was dus oorspronkelijk groen en niet het zwart dat we vandaag zien. Met photoshop is de achtergrond op deze afbeelding weer groen gemaakt.

De achtergrond van Het meisje met de parel was groen niet zwart

De achtergrond van Het meisje met de parel was groen niet zwart. De donkere achtergrond zoals we die vandaag zien, heeft dus niet de kleur die Johannes Vermeer schilderde. Hij gebruikte blauw en geel. Hij creëerde dus een groene achtergrond. Hoogstwaarschijnlijk donkergroen.  In de loop van de tijd is echter het geel uit de verf verdwenen. Het groen werd daardoor steeds donkerder. Dat stelt Abbie Vandivere conservator en leidster van het recente onderzoek door het Mauritshuis van Het meisje met de parel. De achtergrond van Het meisje met de parel was groen niet zwart
De achtergrond van Het meisje met de parel was groen niet zwart. Recent onderzoek toont aan dat Johannes Vermeer blauw en geel gebruikte voor de achtergrond. Die was dus oorspronkelijk groen en niet het zwart dat we vandaag zien.
De achtergrond van Het meisje met de parel was groen niet zwart. Recent onderzoek toont aan dat Johannes Vermeer blauw en geel gebruikte voor de achtergrond. Die was dus oorspronkelijk groen en niet het zwart dat we vandaag zien. Met photoshop is de achtergrond op deze afbeelding weer groen gemaakt.

De achtergrond van Het meisje met de parel was groen niet zwart. De jonge vrouw met de exotische geel-blauwe tulband stak dus oorspronkelijk af tegen een donkergroene achtergrond. Tegen die achtergrond was ook de handtekening van Johannes Vermeer goed te lezen. Die plaatste hij linksboven. Hij signeerde met de I, de V en Meer. De I was in de zeventiend eeuw gelijk aan de J. Van de I, de V en M maakte hij een monogram. Hij plaatste de drie letter in elkaar. Door het bijna zwart worden van de achtergrond verdween zijn handtekening uit het zicht. Met het blote oog is die bijna niet meer te zien.

Welke materialen gebruikte Vermeer

Sinds maandag 12 maart 2018 hangt Het meisje met de parel weer op haar eigen plek in het Mauritshuis. Twee weken lang is het schilderij uitgebreid onderzocht in het kader van ‘Het meisje met het parel in de schijnwerper’. Ontdaan van de lijst en het beschermende glas is er met de meest moderne technieken geken naar het schilderij. Ook zijn verfmonsters ervan onderzocht. Dit meest uitgebreide onderzoek ooit van Het meisje met de parel moet antwoord geven op de vraag: hoe en met welke materialen schilderde Vermeer dit kunstwerk?

Geel van de wouw

Voor het geel gebruikte Vermeer de verfstof afkomstig uit de plant wouw (reseda luteola). Te vinden in heel Europa en al sinds eeuwen gebruikt om geel te maken. In de plant zitten de gele kleurstoffen luteoline en apigenine. Vooral in de toppen van de jonge scheuten en in de zaden. Door de plant te koken wordt de kleurstof vrijgemaakt. Vervolgens wordt de gele vloeistof tot poeder gemaakt door toevoeging van kalk. Die kalk is nu nog aanwezig in de verf en verraadt dat het geel er ook moet zijn geweest.

Het meisje met de parel (1665) in de schijnwerper. Hoe schilderde Vermeer dit topstuk? Welke materialen gebruikte hij?
Het meisje met de parel dat Johannes Vermeer schilderde rond 1665 met een donkergroene achtergrond. Op deze afbeelding is die achtergrond bijna zwart. Zo zien we de achtergrond nu doordat geel eruit verdwenen is.

Hier meer over het onderzoek Het meisje met de parel in de schijnwerper door het Mauritshuis

Over het onderzoek publiceert Abbie Vandivere een blog (in het Engels).

Facebooktwitterlinkedininstagram

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.