
Johannes Vermeer schilderde wel wimpers en wenkbrauwen op het gezicht van het Meisje met de parel. Nu zijn die met het blote oog niet meer te zien, maar hedendaagse onderzoekstechnieken tonen aan dat de haartjes er wel waren. Vermeer schilderde ze heel miniscuul met een fijn penseeltje. Die weinige verf is verdwenen in de loop van de ongeveer 350 jaar die zijn verstreken.
Alles weten over het Meisje met de parel en alle andere vrouwen die Johannes Vermeer schilderde, lees De meiden van Vermeer achterna.
Een groen gordijn
Twee jaar geleden werd het schilderij in het Mauritshuis onderworpen aan de modernste ondezoekstechnieken. Meteen werd toen al duidelijk dat de huidige zwarte achtergrond door Vermeer als groen werd geschilderd. Maar dat groen is veranderd in een vaal zwart in de loop der tijd. Uit verder onderzoek blijkt nu dat de achtergrond een groen gordijn moet zijn geweest.
Het meisje met de rode hoed
Deze ontdekkingen maken dat het Meisje met de parel meer lijkt op andere schilderijen van Vermeer. Het meeste nog op het Meisje met de rode hoed. Dat schilderij bevindt zich in Washington en is het meest raadselachtige uit het hele oeuvre van Vermeer. Ook op dit schilderij kijkt een meisje over haar schouder naar ons. Destijds dus naar de schilder. Op haar hoofd draagt ze een weelderige baret van een intens rood fluweel. Of zijn het veren? Maar de meest prangende vraag is of het wel een meisje is.? Het sensuele gezicht heeft androgyne trekken! Ze zit, gekleed in een veel te grote blauwe mantel, voor een groen gordijn, of wandtapijt met een oosters ogend motief.

Meer weten over het onderzoek naar het Meisje met de parel: check eerdere posts
Meer over het Meisje met de parel: Lees De meiden van Vermeer achterna



