Tag archieven: Oude Kerk Delft

Johannes Vermeer 385 jaar vandaag!

Johannes Vermeer 385 jaar vandaag! Op 31 oktober 1632 werd de latere schilder Johannes Vermeer gedoopt in de Nieuwe Kerk in Delft. Vandaag dus precies 385 jaar geleden.

'Het straatje' van Johannes Vermeer: de idylle van het vredige leven in een Hollandse stad met spelende kinderen op de stoep voor het huis, terwijl (groot)moeder in de deuropening zit te handwerken en toezicht houdt. Johannes Vermeer 385 jaar.
‘Het straatje’ van Johannes Vermeer: de idylle van het vredige leven in een Hollandse stad met spelende kinderen op de stoep voor het huis, terwijl (groot)moeder in de deuropening zit te handwerken en toezicht houdt.
Joannis

Waarschijnlijk was hij al enkele dagen eerder geboren. Bij zijn doop kreeg hij de naam Joannis van zijn vader Reynier Janszoon (ongeveer 1591–1652) en moeder Digna Baltens (ongeveer 1595–1670). Zijn zus Gertruy was al twaalf jaar.

Niet Van der Meer, maar Vermeer

Joannis was een Latijnse variant van Jan, de naam van zijn opa. Later zou de schilder zijn naam als Johannes gaan schrijven. Opmerkelijk is dat hij nooit het in die tijd gebruikelijk Reynierszoon aan zijn naam toevoegt. Hij schrijft altijd Vermeer. Anderen noemen hem ook vaak ‘Van der Meer’. Zo schrijft een notaris in een officieel document ‘Johannes van der Meer, kunstschilder’. De schilder ondertekent ditzelfde document met ‘Johannes Vermeer’. In een later document heeft de notaris de spelling ‘Van der Meer’ doorgestreept en erboven geschreven ‘Vermeer’.

Meer weten over Johannes Vermeer?
Lees: De meiden van Vermeer achterna

De Vliegende Vos

De kleine Joannis had nog niet de achternaam Vermeer. Zijn vader Reynier Janszoon gebruikte in die tijd de achternaam Vos. Achternamen lagen toen nog niet vast. De herberg van zijn ouders aan de Voldersgracht, heette De Vliegende Vos. Het is niet duidelijk of de herberg al zo heette toen Reynier Janszoon die kocht in 1631, of dat hij de naam bedacht.

Voldersgracht 25, het witte huis. Hier stond in 1632 de herberg De Vliegde Vos waar Johannes Vermeer werd geboren.
Voldersgracht 25, het witte huis. Hier stond in 1632 de herberg De Vliegde Vos waar Johannes Vermeer werd geboren.

Lees verder Johannes Vermeer 385 jaar vandaag!

De meiden van Vermeer achterna in het AD

De meiden van Vermeer achterna in het AD. In de papieren krant en op de website een interview met Marc Couwenbergh over De meiden van Vermeer achterna dat op 16 december is verschenen als e-book.

Aandacht voor De meiden van Vermeer achterna in het AD Groene Hart.
Aandacht voor De meiden van Vermeer achterna in het AD Groene Hart.
De meiden van Vermeer achterna in het AD

De foto is genomen bij de herdenkingssteen die in 2007 werd geplaatst in de Oude Kerk in Delft onder het bevrijdingsglas aan de noordzijde. Dit is niet de locatie van het graf van Vermeer. Dat is niet meer te vinden.

Vermeer werd begraven in het familiegraf dat schoonmoeder Maria Thins had gekocht. Gelet op haar stand zal het dicht bij het koor van de kerk hebben gelegen. Voor de schilder was er al één kind van Johannes en Catharina begraven. Dat weten we omdat in het grafboek wordt vermeld dat het kleine kistje op dat van Johannes is geplaatst. Ook in de dood was de schilder toch op de eerste plaats een vader.

In 1975, driehonderd jaar na zijn dood, is in het noordelijk transept tegenover de preekstoel, een kleine steen neergelegd met zijn naam en zijn geboorte- en sterfjaar. Op particulier initiatief ligt er sinds 2007 een hardstenen grafmonument ter herinnering aan Johannes Vermeer bij de hoofdingang, gemaakt door steenhouwer Marcel van Zijp die de steen versierde met een embleem dat in gebruik was bij het Delftse Sint-Lucasgilde: een liggende stier, symbool voor de evangelist Lucas, in een cirkel.

Rode rozen op de steen die de vermoedelijke locatie van het graf van Johannes Vermeer markeert.
Rode rozen op de steen die de vermoedelijke locatie van het graf van Johannes Vermeer markeert.
De meiden van Vermeer achterna in het AD

Het artikel gaat ook in op het ontstaan van mijn fascinatie voor de vrouwen geschilderd door Johannes Vermeer in de zeventiende eeuw. Het begon met een toevallige ontmoeting in het Louvre in Parijs. Daar wist het kleine schilderijtje van Vermeer, De kantwerkster, mijn aandacht te trekken.

AD artikel over het e-book De meiden van Vermeer achterna van Marc Couwenbergh.
AD artikel over het e-book De meiden van Vermeer achterna van Marc Couwenbergh.

Interview over De meiden van Vermeer achterna

Interview over De meiden van Vermeer achterna met het AD in de Oude Kerk in Delft vanochtend 15 december 2016. Het verschijnen morgen van dit e-book was voor het AD aanleiding om Marc Couwenbergh te interviewen en te portretteren. De meest passende locatie was natuurlijk de Oude Kerk in Delft waar Johannes Vermeer op 16 december 1675 werd begraven.

Op de Oude Delft nabij de Oude Kerk in Delft voor interview over De meiden van Vermeer achterna met AD
Op de Oude Delft nabij de Oude Kerk in Delft voor interview met AD over De meiden van Vermeer achterna.
Interview over De meiden van Vermeer achterna

Twee uur interview is lang, ook al is dat inclusief een half uurtje voor de fotoshoot in de Oude Kerk bij de grafstenen die eraan herinneren dat Johannes Vermeer in deze kerk werd begraven. Toch vloog de tijd voorbij. Over mijn jarenlange reis langs 21 vrouwen van Vermeer in zeven musea in zes landen kan ik makkelijk uren praten. Ik schreef er niet voor niets een boek over.

Bestel hier je eigen exemplaar van het e-book De meiden van Vermeer achterna

De vrouwen van Vermeer leven

In De meiden van Vermeer achterna neem ik de de lezer mee op deze pelgrimstocht die weinigen ooit in werkelijkheid zullen maken, Mijn observaties van de schilderijen, reacties van andere toeschouwers, aangevuld met bestaande kennis van kunsthistorici en Vermeerspecialisten, brengen de vrouwen van Vermeer tot leven en maakt de lezer op een unieke wijze vertrouwd met de schilderkunst van één van de grootste meesters van de schilderkunst.

Sfinx van Delft

Op nagenoeg alle schilderijen van Johannes Vermeer (1630-1675) spelen vrouwen een hoofdrol. Geen andere schilder uit de Gouden Eeuw toonde zo’n nadrukkelijk voorkeur. Vermeer lijkt gefascineerd te zijn geweest door de psychologie van de vrouw, al bestond dat begrip nog niet. Wie deze dames zijn, weten we helaas niet. Over Vermeer, zijn schilderijen en zijn privéleven is überhaupt weinig bekend. Nog altijd doet hij zijn bijnaam eer aan: ‘de sfinx van Delft’.

Nooit uitgekeken

De vrouwen van Vermeer zijn soms uitgesproken knap, soms heel gewoon, maar altijd straalt elk van hen een eigen bekoring uit. Ze combineren aardse aantrekkelijkheid met serene schoonheid. Dat maakt dat je niet uitgekeken op hen raakt. In zijn vrouwen schuilt de aantrekkingskracht van de schilderkunst van Vermeer.

Meer over De meiden van Vermeer achterna